ARTIK GÜLMÜYORSAM NE BEKLERSİN Kİ BENDEN?!

25 Ekim 2010 Pazartesi

Elma dersem çıkma, armut dersem çık.Çıbık!

                 Ya o kadar sinirliyim o kadar sinirliyim kiii anlatamam.Buraya bu kadar sakin yazmamın sebebi isee dans etmiş olmam.Sinirliyken insanları kırmamak adın (zaten insanları kırmaya kırmaya nereye varıcam çok merak ediyorum) kontrol etmenin yolunu buldum.Eğer evde kimse yoksa müzik+dans.Eğer varsa da hemen kitap okumaya veriyorum kendimi.


                Bugün ki sinirimin sebebi de babam.Zaten beni sinirlendiren kişilerin sayısı sınırlıdır.Belirli kişilerdir yani.Annem, babam, kardeşim ve eski dostum (!).Eski dost yeni düşman :D Benimle bozdu kafayı!!Neyse istisnalar olabiliyor tabii ama arkadaşlarımdan hiç sinirlendiğim olmadı yani.Neden olsun ki gırgır şamata geçindiğim insanlara sinirim.Onlar da lokum gibi insanlar hepsini çok seviyorum ve hiçbir tartışma sözkonusu bile olmaz aramızda.Maşallah diyelim.


               Neyse nereden nereye geldi konu.Babamla yaptığım telefon görüşmesi ardından sinirim tepeme çıktı.Önce kapıyı bir yumrukladım (elim acıyor hâlâ) sonra yavaşça sakinleştirdim kendimi.Müziği açtım son ses (Multitap-çıbık)  ve başladım  dans etmeye.Ne sinir kaldııı, ne de stres.Oh miss :D


              Şimdi gidip sıradaki şarkıyla dansa devam etmeliyim :]

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder