Uzun zamandır işte bu çalışma hastalığımdan dolayı Kadıköy'e gidememiştim.Aslında havanın soğuk olmasının etkisi daha büyük.Neyse cuma günü kan ile alakalı bir iş için sabahın dokuzunda gittim.
Ben birkaç saat sürer benim işim diye düşünürken 15 dakikada bitti.Ulan dedim geç bitseydi, heryer hareketlenseydi keşke.Tabi bu beni yıldırmadı.Çalışan iki arkadaşımın yanına uğradım.Hala uykulu olduklarından mal mal baktılar bir süre.''Napıyon yeeaa kafayı mı yedin bu saat ve soğukta.Git evine yat kızım!'' cümleleri ile karşılandım.Ben de çok özledim bende bende didim.Neyse Tamam uzatmayalım buraları.Her 5 adımda bir tanıdığıma rastladım.Hayırdır dedim neden hepimiz bu saatte buradayız.Arkadaşımın sevmediğim sevgilisine rastladım.Ters ters bakıştık.Bi 40 kez vişne sokak'tan geçtim.Benim için büyük anlam taşıyo.Yani yakında daha da büyük bir anlam taşıyacak .
Tabi bunları yapmam kesinlikle vaktin akıp gitmesine sebep olmadı.9'da oradaydım baktım saat 11 bile değil.Eeeah dedim eve gittim.
günaydın efenim :)
YanıtlaSilSize de efenimm :) :)
YanıtlaSil